Silniki krokowe są budowane na różne napięcia więc możliwe jest że akurat Twój jest zasilany z 24V. Silnik krokowy sprawdza się bardzo prosto. Najpierw zlokalizuj omomierzem pary ( w Twoim przypadku trójki) przewodów stanowiących wyprowadzenia jednego uzwojenia. Między uzwojeniami w silniku bipolarnym nie powinno być galwanicznego połączenia. W Twoim silniku są dwa uzwojenia z wyprowadzonymi środkami (trzeci przewód) Następnie przy użyciu zasilacza prądu stałego o wystarczającym dla danego silnika napięciu i wydajności prądowej możesz wykonywać kolejne kroki silnika. Jeżeli na chwilę dotkniesz przewodami z zasilacza dwóch wyprowadzeń jednego uzwojenia to silniik wykona krok, dłuższy lub krótszy, zależnie od tego w jakiej pozycji znajdował się przed podaniem na niego napięcia. Wykona krok czyli obróci się jego oś o pewien kąt i stanie jak wryta a palcami będzie wyczuwalny dużo większy opór przy próbie jej ręcznego obrócenia niż bez tego zasilania. Jeżeli nie masz jeszcze stosownego zasilacza o dużej wydajności prądowej to jako źródło prądu przy takim spawdzaniu możesz użyć kondensatora o pojemności kilkuset mikrofaradów naładowanego do napięcia rzędu 30-50V. Silnikowi nic się nie stanie a efekt skoku będzie widoczny, jedynie nie pojawi się efekt tego hamowania po wykonaniu skoku o którym napisałem wyżej. W ten sposób sprawdź wszystkie kombinacje zasilania przewodów wyprowadzonych z silnika dla obu faz. Kiedy się tak pobawisz to możesz stworzyć tabelkę sekwencji zasilania przy której silnik krok po kroku obraca się w wybranym kierunku. Dla ułatwienia do osi przymocuj jakąś prowizoryczną wskazówkę(choćby kawałek drutu) a pod nią umieść "tarczę", na której możesz zaznaczyć pozycje na których silnik zatrzymał swój bieg po każdorazowej inicjacji uzwojeń. To bardzo pouczające doświadczenie, po którym zrozumiesz ostatecznie i pokochasz silniki krokowe Do takiego szybkiego sprawdzania "na kolanie" wypatrzonych gdzieś na złomowisku silników o niższych napięciach zasilania, swobodnie wystarcza zwykła płaska bateria 4.5V