No właśnie Grawer.Gift - moim zdaniem to jest słuszne podejście.
Tam gdzie jest zależność równy-równy, a nie pan-sługa, tam jest więcej poszanowania własności i wiedzy.
Nie ma potrzeby stawiania monitoringu, tuzina kamer i pojemnego dysku, żeby udawać, że ma się kontrolę nad tym co się dzieje w firmie.

Głupiemu nie przemówisz. Jak ma łeb na karku, to jest duża szansa. Ludzie nie są tylko biali albo czarni. Są jeszcze różowi, czerwoni i żółci

W tym temacie coponiektórzy się uparli, że zawsze na całym bożym świecie szef to wyzyskiwacz pracy, a pracownik to wyzyskiwacz pieniędzy. Szef dużej firmy poradzi sobie z inwestycjami własnym sumptem, bez wkładu obcego.

Ja w tej chwili pracują nad stworzeniem takiego bytu. Potrzebuję wykonać zlecenie, którego nie jestem w stanie podjąć się sam, bo nie mam technologii, która jest za droga dla mnie na teraz. Dlatego szukam kogoś, kto ma taką technologię, a ma problemy w tych działkach, które ja mam opanowane (np. zdobywanie klientów, negocjacje, języki obce). Jak mam jakieś zlecenie, to piszę, wyceniamy to wspólnie, się robi, się dostarcza, się kasuje.

To zależy, czy rynek jest pracodawcy czy pracownika.
W IT, który jest zupełnie inny od rynku produkcji tradycyjnej - małe firmy oferują stanowiska na różnych zasadach, np. pomysłodawca (CEO - Chief Executive Officer - główny wykonawczy w firmie), który ma ogólny zarys i sprawdzone, że jego stronka/produkt jest chodliwy i przyniesie zysk może zaproponować takiemu technicznemu:
1. Posadę CTO (Chief Technical Officer - pierwszy łebski w firmie) w zamian za sensowne udziały (15-30%)
2. Wynagrodzenie stałe (na waciki) i biedniejsze udziały (5-20%).
3. Albo sensowną wypłatę i mały motywator rozwoju (2-5%).

Jak już parę najważniejszych decyzyjnych stanowisk jest obsadzonych a potrzeba programistów - takich klepaczy kodu, czyli fizoli, to im się też oferuje wybór - albo masz sensowną pensję, albo jakiś standard + 0.5 do 5 udziałów w zyskach.

Najsensowniejsze wg mnie jest, kiedy nie ma zatrudniania, tylko każdy jest na działalności i się fakturuje. Nie ma wtedy wynaturzeń typu miejsca chronione. Każdy wie, że nie jest na ciepłym stołku, tylko dostaje kasę jak pracuje. W kontrakcie choroba do miesiąca jest płatna przez pracodawcę analogicznie, jak w umowie o pracę. Nie ma urlopów płatnych. Chcesz wolne na tydzień? Tydzień przed zaczęciem wolnego musisz poinformować zleceniodawcę. Chcesz wolne na 2 dni? Dwa dni robocze wcześniej daj cynk.

Jeśli jest za mała kasa, za duże ciśnienie? - pracownicy migrują do innych firm.
Jak szefowi spitalają ręce do pracy, to albo się ogarnie, podniesie stawki i utrzyma biznes, albo skończy z nieudolnymi pracownikami, którzy niesamowicie obrotni nie są, bo nawet sobie lepszej fuchy załatwić nie potrafią, a biznes marnieje.

Jak szef nie potrafi zorganizować wydajnej pracy, to znaczy, że nie nadaje się na szefa. W dobie dużej konkurencji oznacza to, że czeka go praca na kontrakcie u kogoś, a nie władanie kontraktami swoich podwładnych.

Kiedy takie coś ma miejsce? Kiedy jest wystarczająco dużo firm w stosunku do ewentualnych zasobów pracowników.

Jeśli ktoś jest innowacyjnym przodownikiem pracy, to może:
- postarać się odłożyć kapitał na własną działalność, albo dostać jakieś 25k pln na otworzenie, jak się mu poszczęści,
- albo być szanującym się innowacyjnym pracownikiem u kogoś, jeśli sam ma problemy z umiejętnościami menedżerskimi, jeśli jego usługa pracy, którą świadczy nie jest szanowana, to pójść do innej firmy, gdzie będzie.
- albo utyskiwać, jak mu jest źle i że wolałby z Mahometami pod Berlinem siedzieć i renciorę brać, ale języka wroga nie zna.