I wszystko jasne w procesie . Jedno małe niepowodzenie to żaden policzek i głowa do góry. A co Pani sądzi o dolnej części , czy to ostrze / wierzchołek stożka nie za tępy łuk ? Ono powinno wirować przy małym styku z miseczkę a nie tańczyć po miseczce. To pewnie trudna technika przędzenia ?

No to nic innego nie wypada zrobić tylko sprawdzić po raz drugi umocują wrzeciono w tokarce , pomiędzy dwoma stożkami wewnętrznymi . Ołówek obroty ręką i prawda na wierzchu ma bicie czy nie , może to kolorystyka sprawia takie wrażenie .
Nie skojarzyłem miseczki ale w dalszym ciągu nie wiem jak pętli się nitkę skoro nie ma haczyka . Ale to mniej ważne .

Moim okiem wrzeciono wykonane prawidłowo z maleńkim ale ... o nim późnej .
Jeżeli gęstość materiału jest jednorodna to nie powinno mieć bicia , bo niby skąd , jednak mogło być różnie . Problem który zauważyłem może pochodzić z zakończenia wrzeciona , tej długiej smukłej. Zakładam że umie Pani wprowadzić w ruch wrzeciono a więc miejsce gdzie zakłada pętelkę powinno być jak najcieńsze , to zakończenie moim zdaniem powoduje że pętelka spada , więc Pani zakłada ją głębiej , Nić wtedy nie jest w osi z wrzecionem tylko wrzeciono odchylone wpada ono w dziwne wibracje . Ja wysmuklił bym końcówkę do jak najcieńszej . I przędź się przędź... !