beowolf pisze: Ale w przypadku otworów wychodzi troche jak by lej:/ spód jest ciaśniejszy od góry. Nie dużo ale jest:/

No to trzeba dodać przejścia wykańczające bez zbierania materiału wg wymiaru "górnego". Dół się wtedy sam nieco "wyprostuje". Albo robić otwory na wymiar środka grubości - góra nieco w plusie, a dól nieco w minusie. Wszystko zależy jak duże to "nieco" jest - a jakie jest tolerowane.
No i wolniej.

Nie koniecznie wymiana prowadnic na podparte. Można pomyśleć o stosowaniu chwilowej podpory pod dolny wałek osi Y - ideałem byłoby na środku, ale dobrze będzie "jak najbliżej środka". Trzeba przesunąc pole obróbki jak najbardziej w bok osi Y - to już zrobi swoje i do tego podeprzeć wałek poza polem ruchu.

Leoo pisze:J Człowiek buduje solidną maszynę a tu...

A jak dołożysz wrzeciono i frez - i naciśniesz na koniec freza - to ugięcie będzie jeszcze większe.
To jeden z powodów, dla których nie warto "przeginać" ze stywnością ramy maszyny. Zamiast supersztywnej ramy - lepiej dać wałki podparte w osi Y - lub przynajmniej ten dolny oraz nie robić za dużego rozstawu prowadnic w tej osi. Pozostałe osie nie mają aż takich ugięć.

Poza tym: to ugięcie - to nie jest kwestia luzów łożysk (lub raczej - luzy maja bardzo mały wpływ na ugięcie): to po prostu moment siły i powierzchnia przekroju. Dla tej osi i tego kierunku obciążenia jest to najgorszy przypadek ze wszystkich osi i kierunków.
Kolejny temat - tym razem "pozytywny": to że sie ugina, nie znaczy, że obróbka będzie do d... Zobaczy Kolega w praktyce, że nie jest tak źle jakby się z faktu istnienia owego ugięcia wydawać mogło Należy jedyne zachowac umiar w prędkościach osi X - poziomej