o wsunięciu lub wysunięciu rdzenia decyduje obecność lub brak napięcia zasilającego cewkę,
wartością napięcia (lub za pomocą PWM) regulujemy siłę docisku pisaka,
powrót do górnej pozycji realizujemy za pomocą sprężyny,
rdzeń z zasady jest wciągany "do końca".
Bez zaawansowanego układu ze sprzężeniem zwrotnym nie jest możliwe
bezkontaktowe utrzymanie rdzenia w danej pozycji, ale z drugiej strony
w ploterze pisakowym jest to najzupełniej zbędne.
W ploterach fabrycznych często stosowane są b. skomplikowane
systemy z solenoidami typu voice coil (tutaj właśnie o kierunku ruchu rdzenia
decyduje polaryzacja cewki) i sprzężeniem zwrotnym,
ale głównie chodzi tutaj o dokładne ustalenie prędkości zetknięcia
narzędzia (np. pisaka) z powierzchnią materiału oraz precyzyjną
regulację siły nacisku.
W ploterze amatorskim wystarczą i sprawdzą się najprostsze rozwiązania.