Draco pisze:tymbardziej, ze akurat to zatoczenie podales jako takie ktore chcesz zrobic na gotowo bez szlifowania

Nie miałem zamiaru już do tego wracać, ale przejrzałbyś pierwszą stronę:
...
7. Szlifowanie średnic w tolerancji j6 na szlifierce kłowej

Ok! Przyznaję, że z pośpiechu zapomniałem o produkcji seryjnej - mea culpa, biję się w pierś. Tokarka wyposażona w podwrzeciono załatwi sprawę naddatku na długości i nieszczęsnego przecinaka. Chyba, że toczymy na dwie strony. Wykonując jedną sztukę i tak, nie mając podwrzeciona, zrobiłbym to przecinakiem o szerokości 4 lub 5mm (żeby było z jednego zamocowania), z końcówki półfabrykatu jakąś tuleję. Wałówka to tzw. skrót myślowy (ostatnio modne ), bo oczywiście chodziło o szlifierkę kłową.
Pozdrawiam wszystkich specjalistów, których stać na słowa krytyki, a nie mają odwagi dać coś od siebie. Zapomniał wół, jak cielęciem był. Ciekawe, czy wszystkiego nauczyli się z książek, nie podpatrując starszych kolegów. Nie jestem zwolennikiem podawania wszystkiego na tacy, ale jedynie ogólnego zarysowania tematu.

1. Półfabrykat - pręt ciągniony, stal konstrukcyjna 55 fi55, L=300mm
2. Tokarka CNC z przelotem powyżej fi55 i narzędziami obracanymi - najlepiej!!!
3. Planowanie czoła pręta i nakiełek w/g PN nawiertakiem.
4. Podparcie kłem obrotowym, mocowanie w tuleji zaciskowej lub w uchwycie szczękowym z lewej strony rysunkowej, toczenie wałka: płytki CNMG r0.8 lub większy (zgrubnie), DCMT r0.4 (wykańczająco), jakiś prosty przecinak do przetoczenia średnicy za kołnierzem i frezowanie wpustu - frez (węglik, 4-piórowy, krótki) na wpust mniejszy od szerokości wpustu, żeby rozbić na gotowo - nie widać wymiaru.
5. Na średnicach w tolerancji j6 zostawiasz naddatek (parę dych) na szlifowanie na wałówce, reszta na gotowo.
6. Obracasz wałek, łapiesz szczekami przed kołnierzem za fi50 i odcinasz czop, za który wcześniej łapałeś (dlatego L=300mm) i planujesz na wymiar lewą stronę rysunkową i nakiełek.
7. Szlifowanie fi45j6 na wałówce.
Pozdrawiam