Na dokładność ma tylko wpływ rozdzielczość enkodera. O ile bazowanie jest na sygnał indeks z enkodera, a nie na sygnał z samej krańcówki, o czym pisałem wyżej.

heh... I to co steruje. Bo przy dużej ilości impulsów okazuje się, że protokół komunikacyjny np. lpt jest za wolne i przesył jest poniżej możliwości jakie stwarza enkoder - oprogramowanie. Więc aby prawidłowo dobrać każdy z elementów układanki należy określić najsłabsze ogniwo łańcucha

1. Enkoder z reguły jest umieszczany na samym silniku (a właściwie za nim, po drugiej stronie ośki), dzięki czemu jest to łatwiejsze w wykonaniu. Najczęściej jest to zintegrowany element serwonapędu. Producent robi wzmacniacz z dedykowanym silnikiem i enkoderem.

2. Podczas robienia referencji najpierw musi oś najechać na czujnik krańcowy. Później sygnał idzie do wzmacniacza silnika (servodriver'a) i on obraca oś jeszcze "o kawałek" aby enkoder się zabazował, czyli wystąpił na nim sygnał indeks. Dzieję się tak, gdyż czujniki krańcowe nie są powtarzalne. Te lepsze potrafią się załączać z dokładnością do jednej setki przy milionie powtórzeń, ale czasem to nie wystarcza. Enkoder absolutny w zasadzie różni się tylko tym, że ma bateryjkę. I trochę elektroniki, która zawsze trzyma informacje o położeniu osi (puki bateryjka żyje). Dzięki temu nie trzeba po ponownym uruchomieniu maszyny robić referencji.

pierwszy z brzegu liniał heidenheina
A ostatnio ktoś wystawił liniały pomiarowe magnetyczne heidenheina jako zwykłe liniały podgrzewane bo miały miedziane ścieżki jak tylna szyba w aucie

Liniał ma ten plus że odczyt następuje na rzeczywistym obiekcie, tj. np. na stole maszyny i nie występują tutaj błędy wynikające z luzów czy niedokładności śruby tocznej. Wadą zaś będzie dla powyższego liniału rozdzielczość. Ten optyczny ma jedną setkę, więc szału nie ma. Aktualnie wykorzystuje się liniały magnetyczne, bo optyczne po zabrudzeniu się przestawały działać poprawnie. Magnetyczne z tego co wiem charakteryzują się większą rozdzielczością. Rozdzielczość natomiast dla enkoderów kątowych, montowanych na silnikach wynosi zazwyczaj od 2000 impulsów na obrót wzwyż, z tego co pamiętam do kilku milionów dla enkoderów absolutnych. Te ostatnie mają fajny bajer- bateryjkę. Raz bazujesz i serwo cały czas pamięta pozycje, nawet po odłączeniu zasilania. Czyli po jakimś czasie zapominasz jak wygląda guzik referencji

Podsumowując oba rozwiązania mają swoje zady i walety, nie można jednoznacznie stwierdzić które jest lepsze. Wszystko zależy od aplikacji w której są zastosowane. Decydując się na zakup maszyny nie patrz na to które rozwiązanie jest wykorzystane, tylko jak w praktyce przenosi się ona na dokładność maszyny.

Pozdrawiam Bartek

1. Tak
2. Powiedzmy że tak
3. Nie, liniał to yy... liniał np. taki
4. W zasadzie tak, są optyczne i magnetyczne
5. Nie ma zasady, za dużo zmiennych. To tak jak czerwone i żółte auta, które będzie szybsze? Może mieć oba, ale po co? nie wystarczy jeden i programowe przeliczanie pozycji? Teoretycznie im większa redundancja sprzętowa tym lepiej*
6. Ta temperatura tutaj nie ma aż tak dużego wpływu jak luz osiowy i dokładność wykonania śruby w zależności od klasy - odsyłam do katalogów (np. Hiwin albo Gten)

*- zdajesz sobie sprawę ile te zachcianki kosztują??? Jaki masz budżet?

Enkoder kątowy to osobne urządzenie montowane na końcu wału. W praktyce montuje się go na silniku. Można go spotkać w serwonapędach, oraz w silnikach krokowych tak zwanych hybrydowych. Ponieważ sterowanie może odbywać się w dwojaki sposób: w pętli otwartej oraz zamkniętej. Pętla otwarta jest bez sprzężenia zwrotnego informacji o danym położeniu osi, czego przykładem jest sterowanie zwykłym silnikiem skokowym (krokowym). Komputer (program) wyznacza liczbę kroków które musi wykonać silnik. Nie uwzględnia tego że silnik może zgubić krok co wpływa na możliwość powstania błędu. W układzie zamkniętym, czyli z pętlą sprzężenia zwrotnego informacji o położeniu czy to z enkodera obrotowego, czy liniowego sterownik zna pozycję maszyny i uwzględnia ją przy przeliczaniu sygnałów sterujących. Tak sterowane są np. systemy serwonapędowe, gdzie sterownik-program w czasie rzeczywistym dostaje informacje o położeniu osi. Programowo informacja z enkodera, którą jest ciąg impulsów jest przeliczana na pokonany dystans. Gdyż enkoder obrotowy może posiadać np. 2048 impulsów na obrót, co przy skoku 5mm daje impuls co 2,44um (nie wchodzę w rozróżnianie zboczy, itd...)

A co do dokładności to wszystko zależy od rozdzielczości enkodera, luzów na śrubie, skręcania śruby, jej zmiany długości zależnej od temperatury, itd..

tak sobie właśnie pomyślałem, że po jaką cholerę chłodzić konstrukcje...? Przecież latem jest max 40 stopni, więc te niecałe dwadzieścia więcej od ideału. Ale zimą jak przymrozi te minus 15 celcjuszy to mamy amplitudę rzędu 35 stopni. Wniosek nasuwa się oczywisty, że zamiast chłodzić maszyny, powinny one być podgrzewane !!!

sajgon, nie jestem pewien, ale może sprawdź pod hasłem "HM tehnolodżi"

kubelek pisze:Co myślicie o tym żeby, wypełnić profile ciekłym ołowiem? (...) Tylko nie wiem, jak by to się sprawdziło w dłuższym czasie użytkowania (...)?

Trzeba byłoby stosunkowo często wymieniać operatorów...