Napisałem nową wersję algorytmów modyfikujących. Można teraz już robić takie "Motylki", jak pokazujesz. Możliwe jest tworzenie wielokrotnych krzywych modyfikujących dowolną część rysunku - tyle, że rysunek trzeba podzielić na fragmenty, zmodyfikować i połączyć z powrotem.

Rewolucją w moim oprogramowaniu jest ukierunkowanie na 3D - każdy punkt rysunku (krzywej czy prostej) jest punktem XYZ, a nie XY, jak poprzednio. Modulując głębokości (nawet wirtualnie, tzn. bez zobrazowania) otrzymać można wiele zadziwiających efektów, np. liternictwo o zmiennych głębokościach definiowanych dynamicznie.

W programie jest także dostęp do głębokości każdego (dowolnego) punktu rysunku i każdego z segmentów oddzielnie.

Przykłady zamieszczę w nowym wątku.

Bardzo fajnie. A to czym generowałeś?

Myślę też nad tym, ale niestety jest to trochę skomplikowane. Bo o ile jedna krzywa modyfikująca jest do wyobrażenia, to już dwie i to działające jednocześnie (jak rzuty perspektywiczne) będą problemem, obawiam się. Przemyślę sprawę i dam znać, czy da się to zrobić w sposób nieskomplikowany.

Mitek - nie wyjeżdżaj tu z dictum o życiu - nie to jest sednem sprawy...

Owszem, tak się da, ale pytanie, czy w praktyce powinniśmy to traktować jako metodę, czy jako ciekawostkę.

Jeśli 3-4 zakrzywieniami jestem w stanie zrobić to samo, co przy użyciu modelu 3D, który musiałbym najpierw zrobić, a potem przekonwertować - to z pewnością nie jest to ciekawostka. Ale oczywiście każdy może uznać to za szarlatanerię...

Jasiu.. - jeśli jesteś, jak mówisz starym praktykiem to wiesz, że w większości przypadków, z którymi spotykają się przeciętni użytkownicy maszyn np. do drewna to zakrzywianie, pochylanie albo wyoblanie płaszczyzn frezowania. Ja jako także stary, bo bądź co bądź 50-letni już człowiek wiem, że te opcje, które powymyślałem nie są bynajmniej czysto akademickie. Sporo robię w drewnie, np. gitary i meble. Dawno już miałem potrzebę robienia nieskomplikowanych przekształceń obiektów do czegoś, co nazywam udawane 3D.

Skoro jesteś biegły w zakrzywieniach pow. NURBS to także powinieneś wiedzieć, że sam Rhino nie wystarczy, żeby otrzymać g-kody. Potrzebujesz RhinoCAM, VisualMilla lub madCAMa (najczęściej używane CAMY z Rhino), a to już nie jest 5000 zł, a co najmniej 2x tyle. Dodam, że 95% moich klientów na wieść, że ma uczyć się programu modelującego 3D - od razu "wymięka". Więc może mam trochę racji w tym, że wymyśliłem opcję 3D-podobną?

Nie będę Cię jednak przekonywał do słuszności mojego wywodu - jeśli nie widzisz zastosowania - to nie widzisz i tyle.

Witam kolegów,

Chcę opisać nowość, jaką pokazywałem na targach RemaDays 2012, opcję modyfikacji ścieżek krzywymi modyfikującymi. Opcja ta pozwala na otrzymywanie frezowania 3D na rysunku 2D - brzmi niewiarygodnie, ale działa bardzo fajnie

Co ważne - utworzone w ten sposób zostają od razu ścieżki g-kodów dla narzędzi!

Jak to działa?
------------------
Postaram się to opisać w krokach:
1. Rysujemy w programie cncCAD rysunki ścieżek. W poniższym przykładzie będzie to najzwyczajniejszy napis złożony z liter ABC.
2. Rysujemy krzywą modyfikującą. Krzywa musi być wielobokiem. Krzywą można narysować od dołu (modyfikacja wzdłuż osi X) lub z prawej strony obiektów (modyfikacja po osi Y). W tym przykładzie po jest osi X.
3. Głębokości zejść osi Z wyznaczają punkty krzywej modyfikującej - im dalej (na minus) od punktu 0,0 układu współrzędnych ekranowych - tym głębiej.



4. Naciskamy magiczny przycisk na ekranie programu i... otrzymujemy gotowe g-kody. Ich podgląd wydać podglądzie 3D modułu cncCAM 2.5 (podgląd ISO - 3D)



oraz w rzucie z boku:



A teraz drugi przykład: te same litery wypełniamy ścieżkami wybrania kieszeni dla frezu 3 mm. Rysujemy krzywą z lewej strony (modyfikacja po osi Y):



jak poprzednio naciskamy magiczny przycisk ekranowy i otrzymujemy w wyniku:



oraz w rzucie z boku:



Im więcej jest punktów tym dokładniej oczywiście wygląda nasze odwzorowanie złożenia kształtów. W ten sposób jesteśmy w stanie wykonywać najróżniejsze elementy, które do tej pory trzeba było robić w programach 3D.

Narysowałem od ręki "główkę" gitary elektrycznej. Gdybym chciał ją teraz wyprofilować miałbym problem. Ale od czego jest opisywana "magiczna opcja" . Tak więc główka + ścieżki wybierania kieszeni + krzywa modyfikująca wyglądają następująco:



po kliknięciu, jak wyżej otrzymujemy:



i (oba rzuty boczne na raz):



A teraz przykład bardzo prostego elementu zdobniczego, jakim jest gwiazdka. Normalnie znów trzeba byłoby użyć jakiegoś programu generującego obiekt 3D, a tu jest to dostępne z tzw. "palca". Idea jest taka - używamy frezu stożkowego, wchodzimy znad materiału (początki ramion gwiazdki) na głębokość 10 mm na środku. Rysujemy gwiazdkę, jako 5 linii zaczynających się na zewnątrz i spotykających w jednym punkcie na środku. Ważne - każda linia rysowana być musi w tym samym kierunku. Pod spodem rysujemy krzywą modyfikującą tak, aby każdy początek gwiazdki zaczynał się "na górze", a wszystkie kończyły w jednym punkcie "na dole". Spójrzcie na rysunek:



Zwracam uwagę na to, że górne linie krzywej modyfikującej zaczynają się ponad osią X. W wyniku generowania g-kodu otrzymamy to, o co nam chodziło:



i w rzucie z boku:



Jak na razie tylko mój program ma takie "patenty" i znów jak poprzednio jest to "wyprzedzanie" konkurencji. Piszcie, jak się Wam to podoba.

Pozdrawiam, PR