Kolego Impuls ja to wiem, to bardziej taka retoryka, co by było gdyby. Nikt nie zadał by sobie celowo tyle trudu, żeby produkować bez potrzeby element gdzie każdy otworek ma inny kąt.
Co do metody ze skanerem to używam jej do powielania wszelkiego rodzaju krzywek, gdzie pomiary suwmiarką ograniczają się do złapania jednego czy dwóch wymiarów pozwalających sprawdzić poprawność wymiarów utworzonej krzywej.
Nie mniej w tym przypadku najlepszymi przyrządami będzie suwmiarka, kątomierz i cad.

Jeżeli otwory są pod kątem, to tak jak koledzy piszą- są pochylone w odpowiednim szyku.
Jeżeli nie widzisz prawidłowości na oko, a marzy Ci się skanowanie to:
Skanujesz obydwie strony na skanerze do dokumentów, w programie graficznym zwiększasz kontrast.
Jedną stronę zostawiasz podciągniętą do czerni, drugiej zmieniasz barwę na np. czerwoną.
Nakładasz warstwy na siebie tak żeby zbazować je względem siebie używając tych prostokątnych wcięć na tarczy. W efekcie tam gdzie otwory się na siebie nie nałożą będziesz miał barwny ślad pokazujący kierunek w którym pochylone są otwory.

Teraz sam oceń czy to warto robić?
Na mój gust robisz z igły widły.

Jeżeli każdy otwór ma inny kąt to druga strona tego sita musi wyglądać zupełnie inaczej od tej ze zdjęcia, bo nie będzie zachowany równy szyk otworów. Jak to wygląda w rzeczywistości?

Jak zeskanujesz to sitko na skanerze do dokumentów, to zawsze możesz użyć Raster Design Autodesku- program rozpoznaje kształty i pomaga przekształcić np skanowany obraz w krzywe.

Jesteś pewny, że każdy otwór jest pod innym kątem? Bo to wygląda raczej na złudzenie spowodowane robieniem zdjęcia z bliska.
To nie jest sitko z maszynki do mięsa? Jeśli tak to czemu miałoby służyć nachylenie otworów?

To jest do narysowania w cadzie w góra 10 minut- Dwa okręgi, dwa prostokątne wcięcia, szyk prostokątny i wyłączenie zbędnych elementów szyku.