Zabawa będzie pracochłonna ale da dobre efekty:
We wrzeciono wytaczarki montujesz uchwyt wiertarski z nawiertakiem, na stole montujesz kawałek materiału, wiercisz nawiertakiem nakiełek.
Do wrzeciona wkładasz kieł tokarski, między kieł a nakiełek w materiale na stole wkładasz drugi kieł, koniecznie o tym samym rozmiarze co stożek wrzeciona, korzystasz przy tym z oryginalnego nakiełka w kle, względem którego na etapie produkcji był ten kieł wyszlifowany.
Do stołu przykrecasz suport z tokarki i ustawiasz szufladkę na czujnik zegarowy równolegle do powierzchni kła zawieszonego między materiałem a wrzecionem.
W ten sposób masz ustawiony odpowiedni kąt.
Trzeba sprawdzić też czujnikiem czy kieł włożony do wrzeciona nie ma bicia, jak ma, trzeba usuwać zadziory do czasu ustawienia końcówki kła na zero.
Teraz fortunka w suport i szlifujesz.
Ps. Trzeba zebrać pierwszą warstwę, najcieńszą jaka tylko da zabielenie stożka, nakładasz tusz traserski na kieł i sprawdzasz przyleganie. To jest podstawa do ewentualnej korekty kąta lub potwierdzenie że można szlifować dalej.
Jak masz tokarkę to możesz ściągnąć z niej sam suport narzędziowy. Zazwyczaj dwie śruby do okręcenia. Ważne tylko żeby miał wystarczająco długi skok. Jako fortunka sprawdzi się mokry chinol- musiałem niestety praktykować taki szlif.