Nietypowe wrzeciono 2xER32

Z czego wnosisz? Istotne są szczegóły konstrukcyjne. Czasem drobne, wiele znaczą.

Interesuje mnie szeroko rozumiane zagadnienie błędów wrzecion i nie jestem w stanie przeprowadzić badań na posiadanych urządzeniach, bo albo są one zbyt stare/zniszczone, albo nie nadają się do badań z racji konstrukcji (szczegóły dotyczące osadzenia łożysk), albo musiałbym trwale przerobić wrzeciono jedynej w pełni sprawnej i w pełni uzbrojonej frezarki CNC, którą posiadamy. Pomijam drobiazg, że kręci się ona jedynie do 6000RPM, a dla moich badań jest to zdecydowanie zbyt mało. Jeśli uważasz, że kierownictwo weźmie na siebie ryzyko związane z trwałą i nieodwracalną ingerencją w konstrukcję maszyny (wywiercenie wielu otworów pod czujniki pomiarowe), to wyprowadzę Cię z błędu i oświadczę, że wbrew pozorom, w mojej organizacji bardzo się pilnuje, aby nie marnować publicznych pieniędzy, bo ich po prostu mamy bardzo mało. Mam nadzieję, że tym (i poprzednimi) postami uspokoję Twoje rozkołatane nerwy i sprawię, że jeśli nie chcesz (bądź nie potrafisz) mi pomóc, to przynajmniej zechcesz zmienić piaskownicę.


PS Oczywiście wiem co oznaczają cyfry w oznaczeniu ER32, ale jako że na co dzień operuję w mikronach, to szczegóły takie jak promień załamania krawędzi tworzonej przez czoło i stożek wrzeciona mają dla mnie znaczenie.

Dodane 14 minuty 18 sekundy:
To jest jakiś absurd. Zadaję konkretne pytanie na specjalistycznym forum internetowym i zamiast rzeczowej odpowiedzi jakiś anonimowy frustrat gryzie mnie po kostkach. A ja się jeszcze spowiadam, chociaż w ogóle nie muszę tego robić. Jeśli ktoś z obecnych jest w stanie pomóc mi w wypisanych dwóch kwestiach (dokładne wymiary gniazda oraz wykonawca) to proszę o odpowiedź.

Wymiary na pewno są w normie. Nawet jeśli jest wycofana bez zastąpienia, to w oddziałach PKN powinni mieć dostęp do archiwalnych. Możesz też wykupić dostęp przez internet, ale dla jednego rysunku to trochę nie opłacalne.
Jak chodzi o wykonanie niby nie szczególnie trudne, (u nas jakieś pojedyncze przejściówki były robione za starych czasów jak nie leżały na półkach) ale żeby mialo sens to dobrze by bylo przyjemniej porządnie ulepszyć i szlifować gniazdo, także pojedyncza sztuka wyjdzie drogo.

Steryd pisze:Jak chodzi o wykonanie niby nie szczególnie trudne, (u nas jakieś pojedyncze przejściówki były robione za starych czasów jak nie leżały na półkach) ale żeby mialo sens to dobrze by bylo przyjemniej porządnie ulepszyć i szlifować gniazdo, także pojedyncza sztuka wyjdzie drogo.

Z braku pieniędzy, w akcie desperacji, rozważałem zrobienie takiej prowizorki we własnym zakresie wykorzystując stal 40HM w stanie utwardzonym przez hutę do 30 HRC, ale myślę, że to strata czasu, bo jednak o ile wrzeciono nie będzie skrawać prawie wcale, to jednak trochę będę żonglował tymi nieszczęsnymi tulejkami, więc zaraz sobie wyrobię gniazdo, a jego powierzchnia ma być bazą przy niektórych pomiarach pośrednich...

Tak w ogóle to kolejny raz słyszę, że wyjdzie drogo. Drogo, czyli ile? Bo na pewno wyjdzie taniej niż koszt wymiany wrzeciennika ATC w profesjonalnym centrum frezerskiem jeśli się on spektakularnie rozpadnie wskutek wywiercenia kilkunastu otworów w okolicy łożysk i rozkręcenia go do obrotów maksymalnych pod obciążeniem

Wrzeciono trzeba nawęglac hartować i szlifować. Gniazda, ponieważ są 2, najlepiej szlifować w złożeniu po montażu i dotarciu łożysk. Gwinty też szlifowane. Wtedy, zapewni Ci to bicie w mikronach. Chyba, że tyle, aż nie potrzebne, to można oszlifować i zmontować.

orion32 pisze: ↑

11 lis 2020, 19:47

Wrzeciono trzeba nawęglac hartować i szlifować. Gniazda, ponieważ są 2, najlepiej szlifować w złożeniu po montażu i dotarciu łożysk. Gwinty też szlifowane. Wtedy, zapewni Ci to bicie w mikronach. Chyba, że tyle, aż nie potrzebne, to można oszlifować i zmontować.

W opcji "normalnej" (do której szukam wykonawcy) zakładam użycie stali 16HG, nawęglenie, szlifowanie. Szlifowanie w łożyskach jest wykluczone, bo muszę mieć jak najwyższą współosiowość względem czopów łożysk, a nie względem zamontowanych łożysk. Dlaczego? Bo badania zakładają celowe niszczenie łożysk (właściwie to symulowanie ich przyśpieszonego zużycia), żeby sprawdzać inne parametry wrzeciona. Stąd też łożyska będą parę razy wymieniane, obracane względem siebie, będzie zmieniane ich naprężenie wstępne i masa innych, drobnych niuansów. Podsumowując, raczej zakładałem wykonanie (całego?) wierzchu w jednym zamocowaniu w kłach, później montaż za środek w dopasowanej tulei rozprężnej i toczenie najpierw jednego gniazda, później zmiana mocowania i toczenie drugiego. Po OC całość w dorobione kły symulujące geometrię tulejek rozprężnych i szlifowanie "na grubo" (powiedzmy na h8) środka. Później montaż w tulei zaciskowej za przeszlifowany środek i szlifowanie gniazda wraz z czołem, czopem łożyskowym ø40k6 i czołem kołnierza ograniczającego ø44. Potem zmiana mocowania i to samo z drugiej strony. Szlifowanie gwintu byłbym skłonny odpuścić - bardziej mi zależy na współosiowości obu gniazd względem odpowiadających im czopów. Współosiowość obu gniazd względem siebie nie jest krytyczna, ale mile widziana. Jeśli zmieści się ona w 0.02 mm to myślę, że jest to do przeżycia.

Naistotniejsza jest wspołosowosć czopów łożysk i trzeba to zrobić z jednego mocowania, a nie z przemocowań, bo Ci kicha wyjdzie. Jaki jest sens mocować łożyska precyzyjne na bijących czopach?

Hej.
Zrób jak Kol. orion32 napisał.
Tu złapiesz - tam złapiesz a na koniec będzie setka ( żeby setka)bicia.
I już nic nie zrobisz - braknie materiału na stożku.
pzd.

orion32 pisze: ↑

11 lis 2020, 20:17

Naistotniejsza jest wspołosowosć czopów łożysk i trzeba to zrobić z jednego mocowania, a nie z przemocowań, bo Ci kicha wyjdzie. Jaki jest sens mocować łożyska precyzyjne na bijących czopach?

Łożyska nie będą precyzyjne, bo nie ma kasy, a precyzja ruchu wynikająca z wysokiej klasy łożysk nie jest przedmiotem moich badań. Wiem, że to wszystko wygląda dość absurdalnie i nielogicznie (zwłaszcza, jak się samemu trochę postało przy maszynie), ale na poziomie naukowo-badawczym często drąży się wątki poboczne, które czasem prowadzą do zaskakujących rezultatów. Tak naprawdę do moich celów badawczych błąd obrotu wrzeciona wynikający z niskiej klasy łożysk może być dowolnie duży, o ile jest stały/powtarzalny dla danego łożyska - cały układ pomiarowy wraz z napisanym przez kolegów oprogramowaniem automatycznie odseparuje ten błąd i zostawi mi to, czego szukam. Dlatego też na początku pisałem, że wrzeciono być może będzie celowo zaprojektowane niezgodnie ze sztuką, bo tak mi łatwiej przebadać to, co mnie interesuje. Nawet jeśli będzie pracować, to bardzo mało i przy niskim obciążeniu (np. frezowanie aluminium frezem pełnowęglikowym ø 10mm). Jeśli już, to o wiele bardziej boję się drgań, bo może być trudno odseparować sygnały przez nie generowane. Oczywiście drgania to w części przypadków pochodna niewyważenia, a więc niewspółosiowości. Z drugiej strony wybór jest prosty: albo godzę się na jakieś kompromisy i pcham temat do przodu, albo czekam nie wiadomo ile na granty, pozwalające mi robić wszystko idealnie. Wolę opcję 1.

Hej.
Skoro z definicji ma być nieco krzywe to jasne
pzd.