On jest jeszcze młody. Uczy się nie tylko zawodu, ale przede wszystkim życia. Pyta tutaj, bo technologia i współczesna obyczajowość daje takie możliwości. Nie oczekujcie od niego wiedzy jaką sami macie po X latach pracy i życiowych eksperymentów.

A wyobraź sobie że toczysz po łące kamień 200kg. Ciężka praca? Ciężka! Ale kto Ci za to zapłaci?
Uczysz się dla siebie nie dla szefa. I to Ty masz korzyść z nauki a szef traktuje twoje umiejętności jako oczywistość bez której w ogóle byś nie mógł pracować (i zarabiać).

Żeby przyzwoicie zarabiać trzeba... dążyć do tego żeby przyzwoicie zarabiać. Czyli nie opierać się na naiwnych założeniach, że "pracuję ciężej więc powinienem zarobić więcej". Ani też zamykać sobie alternatywnych dróg wyboru. Ciężka praca to zaledwie może być jeden z elementów które prowadzą do przyzwoitych zarobków. Ale jeśli masz w obecnym miejscu pracy zderzak nisko ustawiony, to go nie przeskoczysz choćbyś się tam miał na śmierć zatyrać.
Twój szef zgodzi się na lepsze warunki wyłącznie wtedy kiedy będzie mu się to opłacało. Postaw się w jego miejscu i zastanów się czy tak się stanie. Jeśli bez problemu zastąpi Ciebie kimś innym, to raczej nic nie ugrasz. Takie są prawa ekonomii - nikt nie płaci za nic więcej niż potrzebuje lub musi.

Nie wiem czy jesteś fachowcem czy nie. Piszę że jeśli będziesz DOBRYM fachowcem, to w życiu faktycznych finansowych powodów do narzekania miał nie będziesz. A jeśli nie będziesz to musisz ujawnić jakieś inne talenty albo będziesz do końca życia żył z miesiąca na miesiąc, jak większość ludzi. To też jest naturalne z punktu widzenia ekonomii i przyrody.
I na koniec - na wszystko co wartościowe w życiu trzeba sobie zapracować (ZASŁUŻYĆ) i zwykle to trochę trwa.

Pracujesz za najniższą stawkę krajową + świadczenia zdrowotne. To trochę za mało dla kogoś kto jest samodzielny na odpowiedzialnym stanowisku. Chyba że ta Twoja praca na 2 maszynach i pile to jest nadal zbijanie bąków. Typowy prywaciarz nie płaci za "godziny w pracy" tylko za jej efektywność. Czyli ile zarobiłeś w ciągu tych godzin dla niego.
Może w Mielcu innych opcji nie ma, ale szukaj. Szefem się nie przejmuj, bo jeśli kogoś nie stać na opłacenie pracowników (co się zdarza) albo zapełnienie im czasu pracą, powinien albo samemu pracować albo zmniejszyć zatrudnienie albo zamknąć kram.

Poza tym uważam, Twoje depresja jest nie do końca uzasadniona, bo jeśli jak rozumiem pracujesz tam od niecałych 2 lat, to nadal masz status czeladnika.
Jeśli Twoim celem jest maksymalnie szybkie osiągnięcie rozsądnych zarobków, to z kolei błędem jest okopanie się w Mielcu i w określonej branży... Nie mówię żeby uciekać za granicę, bo tam wcale nie jest łatwo żyć jak się niektórym zdaje, ale po prostu aktywnie się rozglądać i próbować różnych opcji.
W Polsce jest poważny deficyt DOBRYCH fachowców. Wszyscy twierdzą że są dobrzy, ale na tym się kończy, bo 19 na 20 to patałachy albo olewusy. Dobry fachowiec to taki który WSZYSTKO i ZAWSZE robi dobrze, sumiennie i sprawnie. A wówczas środków do życia nigdy nie brakuje.