Udało się zakończyć prace nad nowym stołem. Zdjęcia poniżej.


http://zapodaj.net/41040a0e12b4c.jpg.html


http://zapodaj.net/7ef2fa8df31e3.jpg.html

Wracam do tematu stołu bo ostatecznie jestem bardzo zadowolony i zaczynam robić do drugiej maszyny. Zleciłem wytoczenie wyższych kolców i o mniejszej średnicy, tak aby wiązka nie odbijała się od postawy kolca. Mimo wszystko w drugim stole też będę gwintować otwory, bo ostatnio jak ciąłem i grawerowałem sklejkę to mogłem spokojnie kolce wykręcić i wkręcić w to miejsce śrubę z łapą, która dociskała krzywą sklejkę do poziomu. A nawet jak nie używam łapek to w miejsce kolców wkręcam 3 śruby jako odboje pozycjonujące formatkę. Super sprawa jak trzeba wyciąć kilkaset elementów. Zdjęcia prawdopodobnie wrzucę w przeciągu 2 tygodni.

PS. Kolce zagęszczam dwukrotnie. Trochę kasy pójdzie.

PS2. Ostatnio też go myłem bo był paskudnie zabrudzony. Świetnie zdał egzamin preparat do czyszczenia felg aluminiowych.

Wygląda bojowo. Masz możliwość regulowania w płaszczyźnie ? Może jak gubisz drobne elementy to warto "nabić" siatkę stalową na kolce. Kończysz, wyjmujesz odpad i wyciagasz siatkę ze wszystkimi elementami.

Styczna z materiałem dość duża. Powstaną spore refleksy. Którędy gazy wylotowe miałyby ujście ? Ostatnie pytanie - wielkość oczka w kratownicy ?

Super, czekam na zdjęcia.

guardian_angel,

Po szczotkowaniu i podniesieniu szpilek wycina się bez odbić. Na razie jest ok.

Aluminium zrobiłem raz i chyba na zawsze Zamiast plexi chyba użyłbym dibond, można byłoby się pokusić o stół podciśnieniowy. Kolce to tak jak piszesz. Dodatkowy mały plusik to, to że przy aluminiowym stole jest jaśniej w maszynie.

jarbia,

A myślałeś o takim rozwiązaniu jakie jest w maszynach przemysłowych ? Wyciąć ze stali np. 1mm paski i poskładać w kratownicę. Jeden z forumowiczów pytał o taką usługę ale nie wiem jak to się skończyło.

Daj znać czy szkiełkowanie przyniosło dużą poprawę.

Co do pracy nad własnymi stołami to producent maszyn albo nie widzi potrzeby, albo dobrze zarabia na "plastrach miodu" albo po prostu nie ma doświadczenia w codziennej pracy przy obróbce różnych materiałów i różnych projektów. Jeżeli założymy, że to drugie to w sumie skąd ma wyciągnąć wnioski i coś zmieniać w konstrukcji stołów.

Zresztą, niektóre dedykowane rozwiązania generują za dużo zabawy przy zmianach w projekcie, czy w ustawieniu samego stołu. Nie mówiąc już o próbnym wycinaniu, żeby ustawić szpilki. Każdy ma zresztą trochę inną specyfikę pracy i inne przyzwyczajenia.
Wniosek - szuka sobie wygodnych rozwiązań.

Dla mnie ważny było idealne ustawianie ogniskowej co przy zużytym plastrze miodu jak sam zauważyłeś po prostu jest męczące. Następnym założeniem była trwałość i odporność na uszkodzenia. Kilka razy miałem taką sytuację, że któryś z chłopaków wkładając lub wyjmując gruby materiał uderzał rogiem o plaster miodu. Efektem czasem była wgniotka a czasem krater.

Wracając do polityki producentów maszyn. Za niektóre rzeczy żądają za dużych pieniędzy. Funkcja przelotowego stołu w jednej z najbardziej znanych marek przy dużej maszynie to koszt powyżej 2 tysięcy złotych. Za dziurę w obudowie i cztery zawiaski. Uznałem ostatnio, że nie muszę się na wszystko zgadzać i jak Ty walczę sam.

Może podzielisz się zdjęciami jak wyglądają u Ciebie postępy ?

Podtopienia występowały w przypadkowych miejscach. Rzadko kiedy wiązka trafia bezpośrednio na szpilkę. Wydaje mi się, że problemy rozwiązały się przez wyszczotkowanie całego stołu, wyfrezowanie szczelin do lepszego przepływu powietrza i podniesienie szpilek o 6mm. Przy cienkich materiałach 0,6 - 0,8 przydałoby się większe zagęszczenie.

jarbia pisze:Stosuję podkładki poza liniami cięcia i jakoś idzie ,ale po to jest stół aby tego nie robić .....chyba?

Ja przynajmniej zacząłem walczyć aby mieć większy komfort pracy






PS.

jarbia pisze:spróbuję wyszkiełkować ten stół,może dam go do pokrycia elektrochemicznego na czarno.

Czy wiązka nie będzie wypalać tej powłoki ?

Szpilki miały już gwint więc szkoda było tego nie wykorzystać. Zaleta jest taka, że nie wypadną jak stół będzie wyjmowany i odwracany do czyszczenia z drobnych elementów. Zresztą nie telepią się i w każdej chwili można je wykręcić od góry (zawleczka czy nakrętka to zawsze operacja podnoszenia i grzebania od spodu). Może te wszystkie argumenty to tak naprawdę tylko wymówki bo mam taki charakter i kręcą mnie gwinty

PS. Cięcie cienkich i wiotkich materiałów typu polipropylen 0,8mm odpada. Zagęszczenie szpilek musiałoby być ogromne i bezsensowne.

PS2. Gorące gazy z cięcia chyba będą większym problemem niż przypuszczałem. Cieniutkie elementy rzędu 2-3 mm ulegają nadtopieniu od spodu. Przy tak drobnych obiektach musi być odciąg do dołu. W plastrze miodu działało to samoczynnie i nieszczególnie przywiązywałem do tego uwagę. Źle to wygląda przy pmma bb.

Blachę aluminiową frezowałem u siebie. Szpilki kupione gotowe. Najbardziej pracochłonne okazało się gwintowanie ręczne (około 3 godzin - 180 otworów). Stół jest już w maszynie. Czy będzie się sprawdzał ? Będę mógł określić myślę po kilku tygodniach pracy, kiedy przewiną się najczęściej używane materiały. Plus jest taki, że blat z blachy aluminiowej 5mm jest podparty na śrubach 8. I najważniejsze było ustawienie równej odległości od karetki do ciętego materiału bo na zużytym plastrze miodu odchyłki były rzędu 2-3mm.

Odbić nie zauważyłem. Aczkolwiek zupełnie inaczej zachowują się spaliny z cięcia. Pomimo szybkiego odprowadzania pozostawiają ślad na spodzie ciętego materiału. Jeżeli folia jest dobrej jakości to nie ma najmniejszych problemów. Lepszym rozwiązaniem byłoby chyba pozwolenie, aby spaliny ciągnięte były także do dołu. I jak problem będzie się pojawiał prawdopodobnie blat wróci na frezarkę do ulepszenia.

Pozdrawiam

PS. Ciekawym rozwiązaniem są takie nakładki, kratki w Trotecu z tworzywa sztucznego ale nie udało mi się zlokalizować alternatywy.