Ktoś tu zapamiętał moje plany budowy tokarki zegarmistrzowskiej na łożyskach. Dla większych średnic nie będzie problemu, a nawet zalety, można dać większe obroty bez grzania się wrzeciona. Prawda wyjdzie przy toczeniu wałka fi 0,1 mm. Jest pewna niewygoda, łożyska toczne są duże, chyba żeby użyć same kulki łożyskowe.

Mi chodziło o taki prześwit, który pozwoli na przełożenie przez zacisk długiego materiału. Według tego założenia w tokarce ósemce można przełożyć wałek o średnicy 4 mm i go obrabiać. W mojej małej tokarce stołowej z NRD przelot wynosi 13 mm i taki wałek można cały przełożyć. Na wrzeciono tokarek zegarmistrzowskich zwykle się nic nie nakręca, bo powierzchnia zewnętrzna służy do lejków zewnętrznych. Ale za to są zaciski z kłami i zabierakami.

Wygodnie można toczyć takie materiały jaki jest prześwit wrzeciona. Tokarka zegarmistrzowska ma prześwit 4 mm, a mała stołowa tokarka, około 50 kg, ma prześwit na przykład 13 mm. Do piwnicy nadała by się taka sama jak ja używam, o wadze 50 kg, zasiłana z sieci jednofazowej. To teraz nie są takie drogie maszyny aby opłacało się taką samemu robić. Najwyżej odremontować, albo unowocześnić.
Pozdrawiam